Vandaag een bijzondere ervaring bij de supermarkt. Een stralende jongedame met het welbekende groene Plus jasje loopt me tegemoet. Zet haar grootste lach op en zegt “Goedemorgen meneer!!”. Zie ik dat nou goed, kijkt ze me nou echt na? Op naar de kassa. Slechts één wachtende voor me. Ineens staat daar het stralende Plus jasje naast de kassière. “Ga jij maar even koffie drinken hoor, ik neem het wel over”. “Oh.. Ok” zegt de kassière vertwijfeld. Plus jasje gaat zitten. Kijkt me aan met een grijns van oor tot oor. “Goedemorgen nogmaals meneer”. Weer die blik. “Wat een donker vies weer he, ik word er een beetje slaperig van”. Was dat nou een knipoog? Wacht even, als we het zo gaan spelen… “Nou valt mee hoor, je ziet er stralend uit!” Weer die lach. Was dat nou een blosje? Ik knipoog en Plus jasje slaat de ogen neer. “Fijne dag nog meneer, en houdoe”. Eenmaal thuis plof ik de boodschappen in de lift en bekijk mezelf in de spiegel die in de lift hangt. Damn… Best wel een goede haardag vandaag en de oogjes staan er ook wel helder blauw bij. Zou dat het zijn? Ik trek een grijns en knipoog naar mezelf. “Het komt goed ouwe… Er is nog hoop voor je”.